অকলশৰীয়া তাই-হিৰণ্যময়ী বৰুৱা

তাই এজনী আজলী ছোৱালী

অকলে ঘূৰি ফুৰে ইফালে সিফালে

কোনেও তাইৰ সৈতে নুফুৰে।

কেতিয়াবা তাই  এঠাইত বহিলৈ

বেজাৰতে উচুপি উঠে।

ককাই ভাই বাই ভনী আছেনে নাই

কোনেও কব নিবিচাৰে নেজানে।

মাটি ভেটি ধন টকা পইচা আছিল

তাই হেনো  আছিল চহকীঘৰৰ ।

পিতৃ মাতৃ কালৰ গতিত হেৰাইছে

সময় থাকোতে সঙ্গীও নিবিচাৰিলে

মানুহৰ জীৱন ব্যস্ত জগতখনত

কোনে কাৰ খবৰ ৰাখে?

বৃদ্ধা আইতাকে এমুঠি অন্ন দিছিল

এতিয়া দিনচেৰেক হল

আইতাকৰ মৃত্যু হ'ল।

ভৰলুৰ পাৰে পাৰে তাইৰ খোজ 

নদীখনে তাইৰ কথাকে কয়।

আইতাকে  প্ৰতি গুৰুবাৰে  শংকৰগুৰৰ চৰণত সেৱাধৰে

নদীৰো প্ৰাণ আছে 

কুলু কুলু সুৰেৰে বৈ যায়

চহৰৰ মাজ মজিয়াত

আইতা অ'এতিয়া তুমি আছা ক'ত!