পাগল-আকাশ দৈমাৰী

মই ..

মই পাগল 

সকলোৱে কয়।

কিন্তু

কিন্তু কিয় ?

মই নাজানোঁ।

জানিবলৈ চেষ্টাও নকৰোঁ 

কৰিম নো কিয় ?

মই জানোঁ ,

মই কি ?

বেলেগে মোক কি ভাৱে মোক নো কিয় লাগে ?

মোক টো সিহঁতে খুওৱা নাই।

এইজন মই হে ,

বেলেগৰ এনেকুৱা কথা বিলাক ভাবিবৰ মোৰ সময় নাই ।

অ' মোৰ সময় নাই ।

মোৰো এটি ভৱিষ্যত আছে।

মানিছোঁ ,

মানিছোঁ ডাঙৰ মানুহ হ'ব নোৱাৰিব পাৰোঁ।

অফিচাৰ হ'ব নোৱাৰিব পাৰোঁ ,

হ'লেও টো

মই-ও টো এজন মানুহ 

মোৰো অনুভৱ আছে ,

মোৰো আত্মসন্মান আছে,

মোৰো সপোন আছে।

ডাঙৰ হ'ম ,

মানুহৰ সুখ-দুখ অনুভৱ কৰিম ,

সহায় কৰিম 

টক-পইছা নহ'ব পাৰে 

 

হ'লেও চেষ্টা কৰিম।

ধুনীয়া মাত এষাৰ টো দিম।

নহও মুখা পিন্ধা ভদ্ৰ।

যি কম সঁচা কম 

সেই ডাঙৰ মানুহবোৰৰ দৰে বাহিৰে ভাল ,

ভিতৰে বেয়া নহও।

পাগল

হেহ্:

মানুহে পাগল বুলি কয় মোক ,

অ' পাগল।

◾আকাশ দৈমাৰী

শোণিতপুৰ (অসম)