ভাৱনা-বৰ্ণালী গগৈ

তুমি  মৌন  কিয়  ?

মোক  কিয়  অৱজ্ঞা  কৰা  ? 

অতিষ্ঠ  হৈছা  মোক  লৈ  ;

 যিদিনা নাথাকিম সেইদিনা বুজিবা

মোৰ  প্ৰয়োজনীয়তাবোৰ,

মোৰ  অভিমানবোৰ

আৰু  তেতিয়াই  মোক  প্ৰতিটো  ক্ষণতে  

এবাৰ  হ'লেও  সোঁৱৰিবা ।

তেতিয়া  তুমি  নীৰৱতাক  প্ৰশ্ন  কৰিবাচোন

শব্দবোৰৰ  অভাৱ উপলব্ধি  হয়নে ?

কোলাহলবোৰৰ  স্মৃতিয়ে  নিজানক  বাৰু

এবাৰ  হ'লেও  আমনি  কৰেনে ?

নিজানৰ  কেতিয়াবা  মন  যায়নে  

নিৰিবিলি  ঠাইত  বহি

শব্দৰ  সতে  সময়  কটাবলৈ ;

তুমি  বাকৰুদ্ধ  হৈছা ?

খং  উঠিছে ?

নে  বুজিবলৈ  চেষ্টা  কৰিছা

মোৰ  কথাৰ  মেৰপাক !

তুমি  ভাৱনাত  বিভোৰ  হৈ  আছা

নকৰো  আমনি  তোমাক

সৌ  দূৰণিৰ  পৰাই  চাই  ৰম  তোমাৰ  মুখনি

সাঁচি  ৰাখিম  এমুঠি  জোনাক । 

                   

✍️ বৰ্ণালী  গগৈ