তুমি, মই আৰু আমি-মাৰ্জিনা বেগম

হয় মই ;

নহয় তুমি 

তৃতীয় ব্যক্তি বুলি কোনো নাই 

তুমি, মই , আমি লৈয়ে পৃথিৱী ,

 মই তোমাক ভাল পাওঁ 

তুমি মোক ভালপোৱা 

ভালপোৱাৰেই গঢ়া আমাৰ চৌপাশ ।

প্ৰেম অবিহনে জীৱন হাহাকাৰ 

মৰুভূমিত মৰীচিকা,

দুৰ্ভিক্ষ,

উফ! ভালপোৱা নহ'লে জানো

জীয়াব পাৰে মানুহ ?

আকাশত জোন জ্বলি

কিয় হয় জোনাকী নিশা?

ঢৌ তুলি সুমুদ্ৰই কিয় কৰে  গৰ্জন ?

কিয়  ফুল ফুলে , কিয়  উৰে

 পাখিলাহী পখিলা পাহে পাহে !

কিয় বাৰু  গুণগুণাই ফুলৰ কাণে কাণে ?

ফুলৰ বাগিছা ! এয়াতো ফুলসজ্জা 

অমৰ ভালপোৱাৰ ....

 চাৰিওফালে মাথোঁ প্ৰেমৰ চিহ্ন ,

প্ৰেমেৰ পৰশত  সৃষ্টি পৃথিৱীৰ

ঈশ্বৰ, প্ৰেমৰেই অন্য নাম 

প্ৰেমিক কৰি পূজো তাক ।

প্ৰেমৰ  ঈশ্বৰক মাতো "তুমি" বুলি  

এয়াতো তুমিয়ে প্ৰিয় 

তুমিও মাতিবা মোক  "তুমি" ,

মই তুমি 

তুমি মই 

আমিয়েই  ভালপোৱাৰ পৃথিৱীত , 

সুন্দৰ এই পৃথিৱী মাথোঁ 

তোমাৰ মোৰ আৰু আমাৰেই ।

◾মাৰ্জিনা বেগম 

 বৰপেটা ।