পথাৰ খন সজীৱ হৈ উঠে;
জীপাল হয় গাঁৱলীয়া জীৱনৰ
আলি - পদূলি বোৰ ।
শাওনৰ পথাৰখনি আপোন মোৰ,
জিলিকি উঠে পিতাই দুচকুৰ
আঘোণমহীয়া সোনোৱালীৰ
অযুত -স্বপ্নবোৰ ।
পিতাইৰ কেঁচা ঘাম বোৰে
পথাৰ খন সামৰে ,
আইৰ ওচৰত বকু উদঙাই,
বানে ধোৱা ভোকবোৰে ৰিঙিয়াই ।
✍️নৱজিৎ নাথ, ছিপাঝাৰ, দৰং,(অসম)।।
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ