মিন্টু গোৱলাৰ কবিতা -বৃদ্ধাশ্ৰম

Rinku Rajowar
0
যুগ্ম জীৱনৰ পাৰ কৰি
 বৃদ্ধত ভৰি দিয়ে।
জীৱনত পোৱা-নোপোৱা বেদনাই 
আৱৰি ৰখা সেই বৃদ্ধ মুখখন,
সন্তান থাকিও আজি নথকাৰ দৰে 
দিশহাৰা হৈ পাৰ কৰিছে বৃদ্ধাশ্ৰমত । 
বৃদ্ধৰ জীৱন কেঁকো - জেঁকো খোজেৰে
 ফুৰে মুকুলি আকাশৰ তলত মুকুলি বতাহ লয়।
সন্তানক লৈ দেখা  সপোনবোৰে আজি 
বৃদ্ধা পিতৃ-মাতৃৰ মন কোঙা কৰি তুলে। 
নিজেই নাখাই সন্তানক খোৱাই আজি কি দশা ! সেই বৃদ্ধা পিতৃ-মাতৃৰ 
আজিৰ সন্তানে নিচিনে নিজৰ 
পিতৃ- মাতৃক বৃদ্ধা হ'লে ভাৱে যে - আমাৰ বুজা বাঢ়িল , এতিয়া মাত্ৰ বৃদ্ধাশ্ৰমৰহে প্ৰয়োজন ।
হৃদয়শোকত চকুলোৰে উৰে জীৱন কটাই বৃদ্ধাশ্ৰমত।
 বৃদ্ধাৰ বয়সত আপোন ঘৰ হয় বৃদ্ধাশ্ৰম।।
    
               
🅾️শ্ৰী মিন্টু গোৱলা ‌ লখিমপুৰ কদম।।

Post a Comment

0Comments

নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ

Post a Comment (0)