বৰুৱা - হʼব হʼব , এইবাৰ ডাঙৰকে আয়োজন এটা কৰিম আৰু গোটেই গাঁৱতে চিঠি দি মাতিম। চাই থাকিবি তহঁতে।
দাস- ঠিক আছে আমি যাওঁ তেন্তে।( বাটত ) এইবাৰহে কৃপণ ফাদত পৰিল নে কি কোৱা শইকীয়া ।
বৰুৱানী- কি হʼল এত মানুহ মাতি এতিয়া আপুনি ২,৩ কেজি মাছ- মাংস লৈ ঘৰ আহিল যে। এয়া আমাৰ ঘৰৰ মানুহৰে নাটিব দেখোন।
বৰুৱা - একো নহয় তুমি বজাৰ খিনি ভিতৰত নিয়া আৰু বহি খেলখন চাই থাকা।
( ৰাতি ভাত খোৱাৰ সময়ত) ইমানকৈ সাজি বহিলো কোনো এটা পোক নাই মোক চাব।
বৰুৱা - তুমি হয়তো মই বিলোৱা চিঠিখন নেদেখিলা।
বৰুৱানী - চিঠি ! ৰʼবচোন, চাওঁ।
( খামৰ ওপৰতে লিখা বিয়া ঘৰত এণ্ট্ৰি ফি গাইপতি ৫০০ টকা, সপৰিয়ালে আহিব )
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ