বিদায় বেলিকাত তোমাৰেই নাম-ফখৰুদ্দিন আলি আহমেদ

Rinku Rajowar
0
স্তব্দ আজি মোৰ কলম, 
লিখিবলৈ শব্দৰ অভাৱ;
কাগজৰো নাই প্ৰয়োজন, 
নাই কোনো কল্পনাৰ প্ৰভাৱ। 
চকুৰ লোতকেৰে লিখিম কবিতা, 
শব্দ হ'ব মোৰ বুকুৰ ধপ ধপনি; 
ছন্দে ছন্দে প্ৰবাহিত হ'ব য'ত, 
মাথো বিৰহ মন্দাকিনী। 
সৃষ্টি হ'ব অজস্র কবিতাৰ,
ছন্দ বিহীন শব্দৰ মায়াজাল;
মোৰ নিজস্বতাই হাবাথুৰি খাব;
হৃদয়ে মাৰিব নিতাল।
মোৰ নিগৰিত চকুলোৰ 
প্ৰতিটো টোপালে,
সাজিব কবিতাৰে শৰাই;
মোৰ নিশ্বাসৰ ঢাকনিৰে ঢাকি, 
বুকুচাতে ৰাখিম লুকুৱাই। 
মোৰ জীৱনৰ উকা পাতবোৰ, 
আকৌ এবাৰ বিচাৰি চাম;
বিদায় বেলিকাত তোমাৰেই নামটো 
তাতে মই লিখি থৈ যাম। 

✍️ফখৰুদ্দিন আলি আহমেদ

Post a Comment

0Comments

নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ

Post a Comment (0)