নিজক মহৎ কৰাৰ সহজ উপায়-আব্দুল কাদেৰ মিঞা

শিক্ষক এজনে শ্ৰেণীকোঠাত প্ৰৱেশ কৰি ব্লেকবৰ্ডত দীঘলীয়া সৰল ৰেখা অংকন কৰিলে।

শিক্ষক জনে সকলোকে সম্বোধন কৰি সুধিলে,- বাৰু তোমালোকৰ মাজত কোনোবাই এই  ৰেখাটো চুটি কৰিব পাৰিবা নে?

কিন্তু ইয়াত এটা চৰ্ত আছে।

চৰ্তটো হ'ল- ইয়াক তোমালোকে মচিব নোৱাৰিবা । মচি নিদিয়াকৈ কোনে চুটি কৰিব পাৰিবা? 

শিক্ষকৰ এনে আচৰিত চৰ্তত ছাত্ৰ- ছাত্ৰীসকলে অসন্মতি প্ৰকাশ কৰিলে। কাৰণ মচি নিদিয়াকৈ দাগটো কমোৱাৰ কোনো উপায় তেওঁলোকৰ ওচৰত নাই।

ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ পৰা কোনো সঁহাৰি নাপাই শিক্ষকে ৰেখাটোৰ তলত আন এটা সৰল ৰেখা আঁকিলে। এইটো আগৰটোতকৈ অলপ দীঘল।

শিক্ষক জনে কবলৈ ধৰিলে- বাৰু তোমালোকে এতিয়া চোৱা আগৰ দাগটো মচি নিদিয়াকৈ সৰু হৈ গৈছে!

এতিয়া বুজিলা ? কাৰোবাক  কমাব বা হেৰুৱাব লগা হ'লে তেওঁক স্পৰ্শ নকৰাকৈয়ে কৰিব পাৰি! 

নিজকে ডাঙৰ কৰা,

নিজকে মহৎ মানুহ কৰি গঢ়ি তোলা ,

তেতিয়া আনক সমালোচনা বা বদনাম কৰি সৰু কৰিব নালাগিব।

তুমি ডাঙৰ হ'লে তেতিয়া তেওঁ এনেই তোমাৰ ওচৰত সৰু হৈ যাব।