মোৰ প্ৰণয়
মায়াবী স্বপ্নই চুব নোৱাৰে
সাগৰ সদৃশ মোৰ মনৰ গভীৰতা ।
তুমি নোহোৱা পাষাণ প্ৰতিমা
জগাবলৈ ভয় লাগে
কাৰণ !
সাৰ পালে যৌৱন জাগিব তোমাৰ।
মই বাসনা পুহি ৰখা নাই
অভিসাৰত লিপ্ত হোৱাৰ
হেঁপাহ মোৰ নাই ।
প্ৰতাৰণা এক অভিলাষ নহয়
বশীকৰণ মন্ত্ৰ মাতি
চলনা কৰিব নোৱাৰা মোক।
দুগ্ধ পবিত্ৰ মোৰ প্ৰণয়
মৰম পুহিছোঁ সেউজীয়া বুকুত।
অতিৰঞ্জিত অভিনয় কৰি
তাজমহল সাজিবলৈ
সঘনাই তাগিদা নিদিবা মোক ।
বাঁহীৰ কোমল সুৰত
প্ৰণয় জাগে
কুলিৰ মাতত বসন্ত আহে
কুঁহিপাতে অনুভৱ জগায়।
বিহ ঢালি নষ্ট নকৰিবা
প্ৰশান্ত সাগৰ যেন গভীৰ প্ৰণয় ।
মই চিত্ৰত খোদিত
মদন কামদেৱ নহয়
মোক বিচাৰি নাপাবা তাত।
স্পন্দিত প্ৰাণ মোৰ
অনুভৱ কোমল
কল্পনাত বিচৰা নাই
কামনা তোমাৰ ।
তুমি অজন্তা আৰু ইলোৰা গুহাত
শুই থকা পাষাণ প্ৰতিমা নহয়।
তোমাক চুই দিলে
কামনাৰ জুয়ে পুৰিব মোক
তোমাৰ যৌৱন সাৰ পাই আছে।
উন্মাদ দৃশ্যত বন্দী কৰি
লেতেৰা নকৰিবা মোক ।
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ