স্মৃতিৰ নেপথ্যত -ৰজনী কুমাৰ ডেকা

©Admin
0
নামদাং শিলৰ সাঁকোৰ স্মৃতিয়ে
আজি মন মোৰ বৰকৈ আমনি কৰে, 
সেই যে তুমি উৰুৱাই দিয়া
শান্তিৰ প্ৰতীক চৰাই হালৰ  কথা। 
নীল আকাশৰ মেঘৰ আঁৰত
সিহঁত অদৃশ্য হৈ পৰিছিল, 
তেতিয়া ৰিব-ৰিব সমীৰত
তোমাৰ মেঘালি চুলিটাৰি ৰিহাৰ -
সাজত বৰকৈ সজাইছিল। 
আৰু মই জুমি- জুমি চাইছিলো
তোমাৰ ৰহণক। 
হঠাৎ সৰি পৰিছিল ৰিমজিম
বৰষাৰ টোপালবোৰ, তেতিয়া তুমি
দৌৰ দিছিলা ৰং-ঘৰৰ বাকৰিলৈ। 
আৰু মই চলাথ কৰি ফুৰিছিলো
তোমাক বিচাৰি শিৱদৌল, জয় দৌল আৰু জেৰেঙা পথাৰত। 
নিমিষতে মোৰ বুকুখন গধুৰ 
হৈ পৰিছিল সেই মুহূর্তত  । 
আমি বাৰু বুৰঞ্জী গৰহা এই স্থান বোৰ সঁচাকৈ পাহৰিলো নেকি ! 
নাই এই স্মৃতিৰ বিলুপ্তি কাহানিও
হ'ব নোৱাৰে, এই স্মৃতি অপৰাজেয়। 
অৱশেষত জেৰেঙা পথাৰত
মই বিচাৰি পাইছিলো তোমাক। 

           

Post a Comment

0Comments

নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ

Post a Comment (0)