প্ৰতিটো মূহুৰ্ত উৎসৱ।
তুমি যেতিয়া মোৰ পৰা আঁতৰি যোৱা
পৃথিৱীৰ সমস্ত পোহৰ নুমাই যায়
গ্ৰন্থ মেলাখন হৈ পৰে জনশূণ্য
তোমাক লৈ কবিতা লিখিবলৈ পাহৰি যাওঁ।
তোমাৰ উপস্থিতিত প্ৰতিটো মূহুৰ্ত
ৰবীন্দ্ৰ সংগীতৰ দৰে ধুনীয়া,
মোৰ ক্ষুদ্ৰ হৃদয়ৰ অন্তহীন নদীৰ ঢৌ তুমি!
তোমাৰ হাঁহিৰ অৰ্থ হৈছে
মোৰ জীয়াই থকাৰ মূলমন্ত্ৰ।
তুমি কাষত নাথাকিলে
পৃথিৱীখন শূণ্য হৈ পৰে,
তোমাৰ লগত কোৱা প্ৰতিটো গোপন কটুক্তি
মোৰ অন্তহীন বসন্তকাল!
তোমাৰ প্ৰতিটো সম্বোধন
নিজৰাৰ কুলু-কুলু ধ্বনি।
তোমাৰ প্ৰতিটো আহ্বান
মোৰ এটি অনন্ত সন্ধিয়া।
সেয়ে তুমি যেতিয়া মোৰ পৰা গুচি যোৱা
মুহুৰ্ততে হৃদয়ৰ নদীপথ বন্ধ হৈ পৰে,
পদ্মাৰ ৰূপালী ইলিছে তেওঁৰ সৌন্দৰ্য্য হেৰায়
ফুলনিখন হৈ পৰে মৰুভূমি!
যেতিয়ালৈকে তুমি মোৰ ওচৰত থকা
তেতিয়ালৈ থাকে সপ্তৰ্ষি-মণ্ডল
মুৰৰ ওপৰত থাকে ৰাতিৰ তৰাভৰা আকাশ,
তোমাৰ হাত খন যেতিয়ালৈকে মোৰ হাতত থাকে
তেতিয়ালৈকে দেখা পাওঁ ইন্দ্ৰজাল
আঙুলিত নাচে চঞ্চল হৰিণা,
তুমি নিচেই মোৰ ওচৰত আহিলে
দূৰৈৰ নীলা আকাশখন নামি আহে,
তোমাৰ উপস্থিতিত প্ৰতিটো মূহুৰ্ত
সংগীতৰ অপূৰ্ব অজ্ঞানতা
যেন কাৰো অবিৰল গাৰ অশ্ৰুপাত,
তোমাৰ প্ৰতিটো কাব্য
এটি এটি কবিতা
প্ৰতিটো শব্দ যেন শুভ্ৰ শিশিৰ।
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ