অনুভৱ -যদুমণি দাস

আচলতে আমি মানুহবোৰহে সলনি হৈছো। কোনোবাই কাৰোবাৰ প্ৰিয় হোৱাৰ হাবিহাসত সলনি হৈছে , কাৰোবাক আকৌ পৰস্থিতিয়ে সলনি কৰিছে । 

এই যে কয় মই তেওঁৰ বন্ধু, প্ৰেমিক, ইত্যাদি ইত্যিাদি । 

আচলতে সম্পৰ্ক বুলি একো নাথাকে। নহ'লে স্মৃতিৰ কাজলিত সূঁচৰিব লগা হয় জানো সেই বিশেষ বোৰ ।

এই যে দূৰত্ববোৰ 

হাত বাওলি মতা অজ্ঞাত অভ্যাসবোৰ তাৰেই পৰিণাম । 

নহয় জানো ? 

এই যে মন গ'লেই এজনে আনজনৰ অনুভৱ, বিশ্বাস, ভালপোৱা, সন্মানবোৰ ঠেঁকেচি মুহাৰিব পৰা মনুষ্যত্বও যে কি অদ্ভুত ?

মাথো বিৰ্বতৰ সময়ৰ বিৰ্বতৰ হাঁহিৰ ছয়াময়া খেলৰ আমিবোৰ চৰিত্ৰৰূপী এক সত্ত্বা .......