শীতৰ প্ৰেম-ৰজনী কুমাৰ ডেকা

জাগিছে মোৰ হৃদয়ৰ কোঠালিত,

 কেঁচা তেজৰ নৃত্যত কম্পন হয়

 মোৰ শৰীৰ ৷

 কিয় আহে শীতৰ গধূলি ?

 ঢিমিক-ঢামাক জ্বলে এন্ধাৰৰ ৰ’দালি ,

 যাউতিযুগীয়া শীতত অগনিৰ ৰিণিকি ৷

 নাগিনীৰ নাচোন শীতৰেই চানেকি ,

 যেনি চোৱা তেনি শীতৰ ধেমালি ৷

 শীত আহে শীত বয় ,

 তেজৰ কোঁহে -কোঁহে প্ৰাণক চুমি ফুৰে ৷

 বৰ ঘৰৰ অতিথি কিনো পোৱা কিনো লোৱা ?

 প্ৰকৃতিত জ্বলিছে ফিৰিঙতিৰ ক’ত জুই ,

 প্ৰাচীৰ সাজিছে নাতি দূৰত ৰক্ত

 এঙাৰৰ তপ্ত হাতেৰে তোমাক খেদিবলৈ ৷

 নাহিবাচোন মোৰ কাষলৈ 

 তুমি স্পৰ্শ  কৰিলে মোৰ শৰীৰত

 চেঁচা-চেঁচা শিহৰণ জাগে ৷

 তথাপিতো মনে মোৰ তোমাকেই

 বিচাৰে ,

 ঋতুৰ বেলিকাই পৰিণতিত 

 শীতকে আহ্বান কৰে ৷

        

         ✍️ৰজনী কুমাৰ ডেকা, ৰঙিয়া