খৰাং-ৰজনী কুমাৰ ডেকা

বিৰিখবোৰ আজি লঠঙা হ‘ল

চৌদিশৰ সেউজীয়া আভাই

বয়সৰ চাপত বিক্ষিপ্ত দলিচা পাৰিলে ৷

নিয়তিৰ আদেশত কিছু ক্ষণ 

তাতে জিৰাবলৈ ল'লে ,

ডাললৈ আৰু নাহে উভতি ৷

কঠোৰ জলৰাশিত পৰি 

ৰঙা-নীলা ফুলবোৰৰ উশাহ

ক্ষীণ হ'ল ৷

ইনাই-বিনাই কান্দে ডালৰ 

কুলি-কেতেকী ,

খৰাঙৰ বতৰা সঁচাকৈয়ে নিসঙ্গ ৷

কেতিয়া সৰি পৰিব ডাৱৰৰ চকুপানী ?

হয়তো প্ৰাণ পাই উঠিব বিৰিখৰ

আবেগ অনুভূতি ৷

খৰাঙত যেন অনুপ্ৰেৰণা নাই

কুলু কুলু জুৰিটিৰ ,

উলংগ হৈছে বানে ভৰা নদীটি ৷

খৰাঙত অকণমানো নাই 

প্ৰকৃতিৰ মাধুৰী  ৷

কথা দিয়া বৃষ্টি খৰাঙক দিবানে বিদায় !