স্পৰ্শি জুই বিয়পি যায়
পুৰি নিয়াৰ এক অজুহাত......
সময়ৰ দাৱানল ,
ৰেণুমাই! কিয় এনেকুৱা হয়?
শেষ হ'ল পলাশৰ দিন
বিচাৰি আজিও বসন্তৰ বাট ,
ফাগুন,বতাহত বিলাই দিলোঁ
তোমাৰ বতাহত লীন হ'লো ।
মন কুঠৰিত খোলা খিৰিকী
দুৱাৰত দুটি ছাঁ বাটলৈ মুখ কৰি ,
লাহে লাহে পথৰ পিছত পথ নেদেখা হয়
নেদেখা হয় মানুহৰ হৃদয়
গভীৰৰ খাদবোৰ ।
অসময়ত বাজে অশ্ৰুগন্ধী তান
পুৰণি চোলা পিন্ধা চিগা বীণাত ,
মন বিহগী উৰি যায়
মুহূৰ্তৰ আশ্ৰয় বিচাৰি ......
ক্ষন্তেক চুই চোৱাৰ এক অজুহাত ।
ৰেণুমাই! কিয় এনেকুৱা হয় ?
কিয় এনেকুৱা মন ?
কিয় আঁকি থৈ যায় ?
স্মৃতিৰ বুকুত আঁচ !!
◾মাৰ্জিনা বেগম ,বৰপেটা ।
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ