ভালপোৱাৰ সীমনাত-ৰিমাশ্ৰী কোচ ৰাজবংশী

যৌৱনৰ উন্মাদনাত ভালপোৱাই সাৰ পালে,

মৰহা হৃদয়ে এটি নতুন গীত গালে ।

বিষাদৰ চক্ৰবেহুত বন্দী এই হিয়াই গতি কৰিলে নীলিম আকাশৰ দিশে ,

নতুন সপোনৰ ঠিকনাত ।

যৌৱন সাগৰত ফুলিছে এটি প্ৰেমৰ কলি,

ইমান কলিতেই নিচিঙিবা চোন তুমি ,

কণমানি হৃদয়ে বৰ কষ্ট পাই জানা,

যেতিয়া তুমি নিদিয়া সহাঁৰি,

যোৱা আঁতৰি ।

জানানে, এই কণমানি হৃদয় বৰ অভিমানী

আগবাঢ়িব খোজে সাগৰ ভেদি ,

জিৰাব খোজে কেৱল তোমাৰ হৃদয়খনিত

সামৰি লৈ অভিমানৰ টোপোলাটি।

তুমি নুবুজিবা মোৰ ভগ্ন হৃদয়ৰ বেথা,

নুবুজিবা তুমি মোৰ মৌন ওঁঠৰ ভাষা,

তোমাক বুজাবলৈও যে মোৰ একো নাই !

কেৱল আছে মোৰ ভগ্ন হৃদয়ৰ দুটিমান ৰুগ্ন কথা।

সেইবাবেই কৈছোঁ তোমাক

থাকক দিয়া,

নালাগে বুজিব মোৰ ৰিক্ত হৃদয়ৰ ভাষা।

মোৰ এই ৰুগ্ন কথাৰে জ্বলাব নোৱাৰিম তোমাৰ হৃদয়ৰ শলিতা,

নোৱাৰিম গাঁঠিব তোমাৰ জীৱন মালিতা ।