তুমি আৰু মই- সুৰজ বৰগোহাঁই

এই যে বেলি লহিয়াৰ পিছত

আকাশত কাঁচি জোনটিৰ ওচৰতে 

তৰা এটি ৰৈ আছে

কিয় জানে ?

তৰাটিৰ জোনৰ ওচৰত 

ঠাই অকণ পাবলে'

আজিও বৰকৈ মন আছে...

ওচৰতে থকা যেন লাগিলেও

আজিলৈকে কাহানিও ওচৰ পোৱাহি‌ নাই

কিয় জানে ?

সিহঁতৰ যে বহু যুগৰ আগতে বিছিন্ন হৈছিল

উভতি যাবলৈও এতিয়া বহু সময় বাকী!

এৰা  দিয়া - "কিছুমান বস্তু দূৰৰ পৰাই চাই ভাল লাগে... "

বৰ্ষাৰ এই সময়ত আকাশখন বৰ ফৰকাল হয়‌

তৰাবোৰে আকাশত জিলমিল জোনাকৰ ফুল তোলে

কিমান যে হেপাহঁ ন তৰাবোৰৰ..!!

তথাপি নদী সদায় পৃথিৱীৰ বাবেই

আকাশৰ বাবে নহয়,

নৈৰ পানীত আকাশেদি নীৰৱে

 বিহগী উৰি যোৱা দেখিলেও 

 বিহগীটি সদায় পৃথিৱীৰ গছৰ ডালত,

 পাতৰ মাজত ফুলৰ সুবাসত ,

 আকাশে যে বোৱাই দিয়ে বৰষা

 তাতেই জীপাল হয় পৃথিৱী ....

 জোন - তৰাৰ দৰে নদী আৰু আকাশ

 সদা এটা নিবিড় সম্পৰ্ক...... 

 তুমি আৰু মইও....

         ✍️সুৰজ বৰগোহাঁই, ধেমাজি