জোনমণি-নিবাৰণ ৰাভা

তোমালোকে নিবিচৰা কবিতাটি মই বিছাৰিছিলোঁ

নিবিচৰাৰ আত্মগোপনৰ অনুসন্ধানত

ভাওৰীয়াই ভাও দি নাচে ৷

আমি ভাওৰীয়াৰ দৰ্শক

হতাশাৰ নাট চাই ৰৈ জনগণ

সঠিক বচন সাৰথি কৰি

পামনে এজন সঁচা মানুহ ?

ৰাজ্যৰ আকাশ বতাহ কঁপোৱা মৃত কবিতাটি

জগাই তুলিব বিচৰা এজাক নিস্বাৰ্থ মানুহ

অসমৰ ৰাজপথে ৰাজপথে প্ৰতিবাদী কণ্ঠৰ

তৰঙ্গ তুলি নিতৌ চিঞৰিছে সমস্বৰে 

আমাক উচিত বিচাৰ লাগে ৷

কাৰ জিন্দাবাদত সিহঁতে জীয়াই আছে

একোখন নকল মুখ লৈ

নকল ৰজাৰ দেশত 

প্ৰজাসকলকো নকল সজোৱাৰ পৰিকল্পনা জানো

বাস্তৱ হ’ব কাহানিবা ?

ক’ত হেৰাল মৃত কবিতাৰ শব্দ

ক’ত হেৰাল জীৱিত মাতৃৰ প্ৰশ্ন

ক’ত হেৰাল কাণে কাণে কোৱা টেলিফোনিক বাৰ্তা

ক’ত হেৰাল নালিয়া

ক’ত হেৰাল কালিয়া ?

উত্তৰৰ মুখবোৰ কোন চোৰে লুকালে

আমি নাজানো আমি নাজানো

আমাক ন্যায় লাগে মাথোঁ ন্যায় লাগে 

জয় মৃত কবিতাৰ জয় 

জয় মৃত কবিতাৰ জয় ৷৷