আধৰুৱা সপোনৰ ঠিকনা বিচাৰি -ৰিমাশ্ৰী কোঁছ

আধৰুৱা সপোনবোৰ বুকুত বান্ধি

ভাগৰুৱা হৃদয়ে লৈছে জিৰণি,

আকলুৱা হৃদয়ে পৰিছে ভাগৰি

নকৰিবা তাক আমনি।

উজাগৰী নিশা সি বাৰিষাৰ ঢল তোলে

বেদনাৰ সাগৰত প্ৰতিনিশা পাল নাওঁ তৰে,

হতাশাৰ সাগৰত পুনৰ ডুব যায় বিনিদ্ৰ ৰাতিবোৰ 

এজন পথভ্ৰষ্ট পথিকৰ দৰে।

তাৰ জীৱনৰ সেন্দুৰীয়া বাটবোৰ লাহে লাহে ধূলি বালিৰে পোট খালে

সপোনবোৰো লাহে লাহে লোপ পাব ধৰিলে,

আশাবোৰো জাহ গ'ল জীৱনৰ চাকনৈয়াত

বিফলতাৰ বৰপেৰা লৈ উভতিল বাস্তৱৰ মায়াত।

 

তথাপিও হৃদয়ে হাৰ নামানে 

অমানিশাৰ পোহৰতো জোনাকৰ মালা গাঁঠে ,

কল্পনাৰ সাগৰত বুৰ গৈ সপোনৰ আবিৰ সিঁচে ,

আৰু পুনৰ উভতি আহে বাস্তৱৰ মায়াবী পৃথিৱীলৈ ।

প্ৰাপ্তি অপ্ৰাপ্তিবোৰ বুকুত বান্ধি

আশা ভৰা হৃদয়ে আগবাঢ়ে জীৱনৰ বাটত,

--আধৰুৱা সপোনৰ ঠিকনা বিচাৰি ।

                              ✍️ৰিমাশ্ৰী কোঁছ

                                 একাদশ শ্ৰেণী

                                      লক্ষীমপুৰ