মেৰিয়াই লৈ ৰে'ল পথেৰে
নিজৰ খাদ্যৰ সন্ধানত পথে পথে
ঘূৰি ফুৰিছে ।
ভোকত কল্- কলাই থকা পেটত ,
কেতিয়াবা
এগিলাচ খাই ভোক লুকাই
পাগলৰ দৰে ঘূৰি ফুৰে।
এই পাগলৰ আঁৰত থকা
কথা কিমানে জানে ?
সিওঁ এদিন আমাৰ দৰে আছিল।
কিন্তু সিদিনা চহৰৰ
মাজমজিয়াতো
নিজান পৰিবেশ
সি চহৰখনত অকলে ফুৰিছিল।
সিওঁ উন্মুক্ত যৌৱনৰ
এটি সুন্দৰ যুৱক
চহৰৰ মাজমজিয়াতে
তাক দুগৰাকী যুৱতীয়ে
ধৰ্ষণ কৰিছিল ।
সি সেই দিনাৰ পৰা লজ্জা হৈ
সমাজৰ আগত নাহে ।
তাৰ এক মাত্ৰ আশ্ৰয় আছিল ৰে'ল পথটো ।
উৰে নিশা তাৰ লগত হোৱা ঘটনাতো
কথাবোৰ ভাবি ভাবি
উচুপি কান্দি থাকে ৰে'ল পথটো।
মন মগজু ও কাম নকৰা হ'ল ।
ৰʼদ শুকাই, বৰষুণত তিতি ,
ঠাণ্ডাত কঁপি কঁপি ফটা কম্বলটো লৈ
ৰেʼল পথত পাগলৰ
জীৱনতো জীয়াই আছে ।
তাক সকলোৱে পাগল বুলি ঠ্ৰাটা কৰে ।
কেতিয়াবা শেঁতা পৰা মুখ লৈ
অকলে অকলে কিছুমান
কথা বলকি থাকে ।
ঠাণ্ডাত কঁপি থাকিলেও
গাত কম্বল এখন মেৰিয়াই দিব
মানুহ নাই ,
কাৰণ সি আজি পাগল।
✍️ মিন্টু গোৱলা, লখিমপুৰ কদম
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ