কাৰাৰুদ্ধ-কংকন ডেকা

কাৰাগাৰৰ সেই

 কাল অমানিশাৰ ৰাতিটো ,

 সঁচাকৈ ভাবিলেই বিষাই বুকু।

 মিছা অপবাদে আমাক

 কৰিলে লাঞ্ছিত,

 বিনা দোষে কৰিলে আমাক দোষাৰোপ ,

 আৰু ;আমি হ'লো কাৰাবন্দী।

 বন্ধ কোঠাত.....,

 এনিশা উজাগৰে কটালো,

 শুনিলো নুশুনিব

 লগা বহুত অকথ্য কথা ৷

 কাৰণ .....,

 আজি আমি কাৰাবন্দী ।

 অন্ধবিশ্বাসৰ বলি হৈ

 কাৰাগাৰৰ অন্ধকাৰ কোঠাত

 কালঅমানিশাৰ ৰাতিটো কটালো আমি,

 কাৰণ...

 আজি আমি বিনা দোষী

 প্ৰতিটো পল-অনুপলে

 মনত ৰিঙিয়াই থাকিব

 কাৰাগাৰৰ সেই বিশেষ উজাগৰী নিশাই।

 হয়তো ভৱিষ্যতৰ..., চনৰ 

 সফলতাৰ আঁৰত থাকিব মাথোঁ

 কাৰাগাৰৰ সেই কাল অমানিশাৰ দিনটো।