মনত পৰে ••ৰুম্পী দাস

অন্তৰখনত কেৱল জুইৰ টুকুৰা 

বৰষুণৰ সখী বতাহে 

এই অন্তৰখনক চুই যাই ,

শান্তিৰ পৰশ দিয়ে

অতি মৰমেৰে ।

সেইদিনৰ কথা মনত পৰে নে ...?

মোৰ মগজুত প্ৰতিপল ঘুৰি ফুৰে ,

নুবুজিলেও হিয়াৰ কান্দোন 

মায়া কথাষাৰ বুজি পোৱা ।

চিৰকালৰ বাবে যি বন্দী মায়াত ,

সেই মানুহৰ জীয়াই আছেনে

 উশাহ ভৰা আত্মা ...?

  জীৱন বুলি কেৱল সংজ্ঞা বিচাৰিলেও 

সকলো যে পোৱা নাযায় 

এয়া কেৱল মনত ভাহে ।