তৰংগিনী••ৰজনী কুমাৰ ডেকা

শিলে-শিলে বৈ যোৱা তুমি

শিলৰ নৰ্তকী হোৱা কিনো নূপুৰ পিন্ধা তুমি সুললিত সুৰ জুৰুৱা ৷

তুমি মায়াবিনী , তুমি ৰাগিণী ,

তোমাৰ শক্তিত সেউজ ধুনীয়া ধৰণী ৷

তোমাৰ বোৱতীত পৃথিৱীৰ চৰণ

ধুৱাই ,

তোমাৰ অকাল দুৰ্ভিক্ষত মৰুময়ৰ

নিবিৰ ধূলি উৰুৱাই ৷

দুহাতে দুমুঠি ৰাখিছোঁ তথাপিও

নুজুৰে মন ,

তুমি যেন বৈ-যোৱা সমুদ্ৰৰ নিলয়ত 

উদয়ন আৰু অস্ত বেলিৰ দুয়োটি

পৰত তুমি ৰঙীন আভাৰে বোৱা ৷

বাৰিষাত তাণ্ডব নৃত্য কৰা তুমি ঢৌৱে-ঢৌৱে প্ৰকৃতিক কাঢ়ি প্ৰলয়ৰ ৰূপ লোৱা ৷ 

খৰালিত শান্ত হোৱা তুমি 

স্ফতিক জলত পৰিণত হোৱা ৷

তোমাৰ দুহাতে তৰু-তৃণ গজি উঠে 

অঘৰীয়ে দুদিনৰ ঘৰ সাজে ৷

নাৱৰীয়াই  বঠা মাৰে , সুখ-দুখৰ

এফাকি গীত জুৰে ৷