সময়ে সিঁচি দিয়ে পৰিৱৰ্তনৰ শইচ -পূজা গোহাঁই

দিন বোৰ বাগৰি যায়

সলনি হয় মানুহৰ মনৰ ভূগোল

সলনি হয় গতি আৰু প্ৰকৃতি

যতি নাই গতিৰ বাহিৰে ।

বহু ৰং সানিও মচিব নোৱাৰি

সময়ৰ দেও লগা ছবিখন

বজাৰ নোৱাৰি সুললিত বাঁহী

আবেগৰ ৰাগ টানি ।

ত্ৰস্তমান সময়ত খোপনি পুতিছে শংকাই

জোনাকৰ শিপাবোৰ লুকাই গৈছে

অনাকাংখিত ভাৱনাৰ চাপত

সুন্দৰতম পৃথিৱীত এতিয়া নাইচোন

বকুলফুলীয়া হাঁহিৰ খলকনি

জয়াল ৰাতিৰ ভয়াবহতাত

নিশ্চুপ হৈ পৰিছে সপোন ।

শ্ৰদ্ধাভাজন জনো ক্ৰমাৎ আতঁৰি যায়

অনেক ব্যস্ততাৰ অজুহাতত

এতিয়া আশাৰ  বৰঘৰত

অনাকাংখিত সময়ৰ উদ্দাম নৃত্য

মৰুৰ মাজত মৰীচিকা খেদি

ভাগৰুৱা হৈছে জীৱন ।