তিক্ত দস্তাবেজ •সীতা দেৱী

হ'ব পাৰে তোমাৰ বাবে

এইয়া প্ৰলাপ,

অনৰ্গল অপলাপ,

হয়তো বেবেৰিবাং ।

কিন্তু মই জীয়াই ৰাখিছোঁ,

মচ খাই যোৱা আমাৰ ছবিখন ।

স্মৃতিৰ বাকৰিত,

শেৱালী ফুলৰ সুবাস বিচাৰি 

সেউজ হৃদয়ৰ অনুৰাগ

যুগ-যুগান্তৰ ধৰি।

ইতিহাসৰ পৃষ্ঠা ভৰি আছে, 

অবুজন আত্মাৰ গগণ ফলা চিঞৰত,

শাৰদী ৰাণীৰ 

আনন্দৰ বন্যা।

তলসৰা শেৱালীৰ নিয়ৰ সনা 

শুভ্ৰ বসনত ,

স্তম্ভিত আবেগ।

অস্তগামী সূৰুযৰ হেঙুলীয়া আভাত ,

শুকুলা ডাৱৰৰ লুকাভাকু।

আৰু মই,

আজীৱন পুৰাতনীয় শিল্পী সত্বাৰ মানৱতাবাদী কণ্ঠস্বৰ হৈ

ভয়ানক নিশাৰ ভয়ংকৰ সাক্ষী হৈ

সৃষ্টি আৰু ধ্বংসৰ , 

  অকল্পনীয় নিৰ্মম সময়ৰ

সঁচা অভিজ্ঞতাৰ তিক্ত দস্তাবেজ হৈ।