তেওঁ তেনেকুৱাই-সঞ্জীৱ

ৰূপান্তৰ নহয় স্বভাৱ

খন্তেক সাধু হ'লেও 

জীৱনৰ অনুক্ষণ কৰে ভণ্ডামি 

আনৰ অলাভত হয় সদা সুখী

তেওঁ তেনেকুৱাই..! 

নম্ৰ,ভদ্ৰতাৰ

কাহানিবা শিকাই আদি-পাঠ 

তেওঁৰ মিত্ৰই তেতিয়া 

হাস্য ৰসত বিয়পাই 

অজস্ৰ অনীহা 

তথাপিও নাই লাজ মান..!

দহৰ মুখত হে তেওঁ ভাল 

পেটত হ'লে মহা কাল

আনৰ বদ গান গাই নিতে 

ঢাকি স্ব-দোষ 

তেওঁৰ ভাৱনাত তেওঁ মহান‌

তুচ্চ ভাবে পৰৰ জ্ঞান

তেওঁ তেনেকুৱাই..!