পৰিয়াল আৰু সম্প্ৰদায়ৰ মেৰুদণ্ড নাৰী। তেওঁলোকে নিজৰ পৰিয়ালক যত্ন, সহায় আৰু লালন-পালন প্ৰদান কৰে আৰু শিশুৰ বিকাশৰ বাবে অতি প্ৰয়োজনীয়। মহিলাসকলেও সম্প্ৰদায় গঠনত উল্লেখযোগ্য ভূমিকা পালন কৰে আৰু প্ৰায়ে সম্প্ৰদায়ৰ সংগঠনসমূহত নেতৃত্বৰ ভূমিকা গ্ৰহণ কৰে
ঘৰত থকা মহিলা কম, পৰিয়ালৰ পৰা জন্ম হোৱা সন্তান কম, কলেজত মহিলা বেছি। আইনৰ পৰিৱৰ্তন আৰু বৰ্তমানৰ আইন বলবৎ কৰা, য’ত প্ৰজনন অধিকাৰ, যৌন নিৰ্যাতন আৰু ঘৰুৱা হিংসাৰ দৰে বিষয় জড়িত হৈ থাকে। কৰ্মশক্তিৰ পৰিৱৰ্তন। ১৯৫০ চনত ৩৪% মহিলাই ঘৰৰ বাহিৰত কাম কৰিছিল, আজি ৬০%।
মহিলাৰ বিশ্বব্যাপী ভূমিকা – যত্ন লোৱা, বিবেক, কৃষক, শিক্ষাবিদ আৰু উদ্যোগী। ইতিহাসৰ বুকুত সমাজত নাৰীৰ কেন্দ্ৰীয় ভূমিকাই জাতিসমূহৰ স্থিতিশীলতা, প্ৰগতি আৰু দীৰ্ঘম্যাদী বিকাশ নিশ্চিত কৰি আহিছে।
যোৱা ৫০ বছৰত ঘৰত লিংগ ভূমিকাৰ বিশেষ পৰিৱৰ্তন হোৱা নাই, তথাপিও পৰিৱেশ আৰু প্ৰযুক্তিগত কাৰকসমূহৰ আমূল পৰিৱৰ্তন হৈছে। মহিলাসকলক এতিয়াও প্ৰাথমিক যত্ন লোৱা আৰু গৃহিণী হিচাপে গণ্য কৰা হয়; কিন্তু তেওঁলোকৰ দায়িত্ব, ভূমিকা আৰু কাম সমগ্ৰ ব’ৰ্ডতে বৃদ্ধি পাইছে। যদিও একবিংশ শতিকাৰ নাৰীৰ ভূমিকা সলনি হোৱা নাই, তথাপিও আধুনিক ঘৰবোৰত লিংগ গতিশীলতাৰ আমূল পৰিৱৰ্তন ঘটিছে।গৱেষণাৰ পৰা দেখা গৈছে যে ঘৰৰ বাহিৰত কাম কৰা মহিলাসকলৰ কৰ্ম আৰু ঘৰুৱা জীৱন দুয়োটাতে নেতিবাচক আৱেগিক বিয়পি পৰে। নেতিবাচকতাই সময় চেপি ধৰাত অৰিহণা যোগাইছে যাৰ ফলত মহিলাসকলে ঘৰত উৎপাদনশীল হ’বলৈ সময় কম। ঘৰতে সংগঠন বজাই ৰাখি উদ্যোগীকৰণৰ উদ্যোগ আৰু একাধিক সামাজিক দায়িত্বত লিপ্ত হোৱা মহিলাসকলৰ মাজতো নেতিবাচক আৱেগ পোৱা গৈছে। এই সাহিত্য পৰ্যালোচনা চাৰিটা মূল বিষয় অনুসৰি গঠন কৰা হৈছে: (১) একবিংশ শতিকাৰ ঘৰত মহিলাসকলৰ ইংগিত, লক্ষ্য নিৰ্ধাৰণ, লক্ষ্য-প্ৰাপ্তি আৰু দায়িত্বৰ ওপৰত ওভাৰলেপ, (২) একবিংশ শতিকাৰ মহিলাগৰাকীৰ ভূমিকা আৰু আশা, (৩) একবিংশ শতিকাৰ মহিলা আৰু গৃহিণী আৰু উদ্যোগীৰ মাজৰ সংযোগ, (৪) একে বিষয়ৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি ভৱিষ্যতৰ গৱেষণা কাৰ্যসূচী আৰু বিশ্লেষণৰ শ্ৰেণীবিভাজনৰ প্ৰস্তাৱ লোৱা দেখা গৈছে।
যোৱা ডেৰ শতিকাৰ ভিতৰত মহিলাসকলে ঘৰৰ বাহিৰত কাম কৰি আহিছে, তথাপিও মহিলাসকলে কেতিয়াও প্ৰাথমিক যত্ন লোৱা আৰু গৃহিণী হোৱাটো বন্ধ কৰা নাই। সত্তৰৰ দশকৰ পৰা আধুনিক পৰিয়ালৰ বৈশিষ্ট্যৰ ভয়াৱহ পৰিৱৰ্তন ঘটিছে। হাফমেন, মেথিউছ, আৰু আৰভিং (২০১৭) আৰু ৰোজে (২০১৭) লক্ষ্য কৰিছে যে ঘৰত লিংগ বৈষম্য আজিও প্ৰচলিত। ১৯৫০ আৰু ১৯৬০ চনত সংজ্ঞায়িত লিংগ ভূমিকাত মহিলাক প্ৰাথমিক গৃহিণী হিচাপে চিত্ৰিত কৰা হৈছে। মহিলা দুয়োজনেই পুৰুষৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল আৰু হীন আছিল আৰু তেওঁলোকৰ প্ৰধান কাম আছিল স্বামীৰ প্ৰতি সন্তুষ্ট হোৱা আৰু ঘৰ আৰু সন্তানৰ যত্ন লোৱা। দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ শেষৰ সময়ছোৱাত আমেৰিকাৰ জনসংখ্যা ৪২ শতাংশ বৃদ্ধি হোৱাৰ বিপৰীতে বিধৱাৰ সংখ্যা ৪৫ শতাংশ বৃদ্ধি পায়। আমেৰিকাৰ শ্ৰম বিভাগে ১৫ মিলিয়ন মহিলাক সম্ভাৱ্যভাৱে বা স্থানচ্যুত হোৱা বুলি চিনাক্ত কৰিছে (Irving 2017 & Levenstein 2014)। সংবাদ মাধ্যমে স্থানচ্যুত গৃহিণীসকলক “যিসকলৰ ওপৰত নিয়ম সলনি কৰা হৈছে” আৰু যিসকল “কালিৰ পেডেষ্টেল আৰু কাইলৈৰ স্বাৱলম্বীতাৰ মাজত আবদ্ধ হৈ পৰিছে” (লেভেনষ্টেইন ২০১৪) বুলি বৰ্ণনা কৰিছে। আমেৰিকাৰ শ্ৰম বিভাগে অনুমান কৰিছে যে ১৯৭০ চনৰ পৰা ১৯৭৮ চনৰ ভিতৰত প্ৰতি বছৰে ১০ লাখতকৈ অধিক মাতৃয়ে কৰ্মশক্তিত যোগদান কৰিছিল (লেভেনষ্টেইন, ২০১৪)। ৭০ আৰু ৮০ৰ দশকৰ শেষৰ ফালে বিভিন্ন নাৰীবাদী আন্দোলনে নাৰীক চোৱাৰ ধৰণ সলনি কৰাৰ বাবে নাৰীৰ ভূমিকাৰ বিকাশ ঘটিছিল।কিন্তু লেভেনষ্টেইনে (২০১৪) ঘৰৰ ভিতৰত লিংগ ভূমিকা আৰু কৰ্ম জীৱনৰ ভাৰসাম্যৰ মাজত বৈষম্যৰ সমস্যা চিনাক্ত কৰিছে যিবোৰ আজি নিয়োজিত মাতৃ আৰু কৰ্মৰত পৰিয়ালে সন্মুখীন হৈছে। ৰেডিঅ’, টিভি, আলোচনী আৰু বাতৰি কাকতৰ দৰে বিভিন্ন সংবাদ মাধ্যমৰ উৎসই নাৰী আৰু পুৰুষৰ ভূমিকা সম্পৰ্কে সমাজৰ বিশ্বাস আৰু আশাৰ প্ৰচাৰ আৰু প্ৰচাৰ অব্যাহত ৰাখিছিল। লেভেনষ্টেইন (২০১৪) আৰু ছিয়াৰ্ছ আৰু অন্যান্যই ড. (২০১৬)এ এই কথাত সন্মত যে ঘৰ আৰু কৰ্মৰ কামৰ শাখা-প্ৰশাখা মৌলিকভাৱে পৃথক; কিন্তু শাৰীৰিক কাম, মানসিক সচেতনতা আৰু উৎপাদনশীল শ্ৰমৰ ওভাৰলেপ যিয়ে পৰিয়ালৰ কাৰ্য্যকলাপ সক্ষম কৰে।
যদিও আত্মনিয়ন্ত্ৰণ নীতিগত, ই পৰিঘটনাৰ সাধাৰণ বৰ্ণনা বা নিষ্কাশন তত্ত্বৰ বাহিৰলৈকে বিস্তৃত। ইয়াৰ কাৰণ হৈছে তাত্ত্বিক ব্যৱস্থা যিবোৰৰ মাজেৰে কৌশলে ব্যক্তিক প্ৰভাৱিত আৰু শক্তিশালী কৰে (Bendell, Sullivan, & Marvel 2019)। আত্মনিয়ন্ত্ৰণ তত্ত্ব কেইবাটাও উপাদানৰে গঠিত যিবোৰ ব্যক্তিয়ে লক্ষ্যত উপনীত হোৱাৰ লক্ষ্যৰে গঠনমূলক আচৰণক উৎসাহিত কৰিবলৈ খেতি কৰে আৰু লগতে কৃতিত্বৰ লক্ষ্যত বাধাৰ সৃষ্টি কৰিব পৰা ধ্বংসাত্মক আচৰণসমূহ নিৰ্মূল বা হ্ৰাস কৰে। ব্যৱসায়িক পৰিচালক আৰু মালিকসকলে কেৰিয়াৰৰ অগ্ৰগতি নিশ্চিত কৰিবলৈ আত্মনিয়ন্ত্ৰণ কৌশল ব্যৱহাৰ কৰিছে। গৱেষক চেৰাটো আৰু চিফ্ৰে (২০১৮) আৰু ৰোজে (২০১৭) ইংগিত দিছে যে পুৰুষসকলে নিজৰ কেৰিয়াৰ আগুৱাই নিবলৈ আৰু ক্ৰীড়া প্ৰতিযোগিতাত নিজৰ প্ৰদৰ্শন উন্নত কৰিবলৈ আত্মনিয়ন্ত্ৰণৰ উপাদানসমূহ ব্যৱহাৰ কৰিছিল। গৱেষকসকলে ধাৰণা কৰিছে যে একবিংশ শতিকাৰ ঘৰত লক্ষ্য নিৰ্ধাৰণ, আত্মনিয়ন্ত্ৰণ, আৰু আত্ম-কিউইং অন্তৰ্ভুক্ত কৰিলে গৃহকৰ্মীসকলে ঘৰৰ সংগঠন, দৈনন্দিন জীৱনৰ কাম, আৰু প্ৰকল্প সম্পূৰ্ণ কৰাৰ ওপৰত ইতিবাচক প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে।
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ