হেঙুল-ৰজনী কুমাৰ ডেকা

অশান্ত সাগৰৰ শান্ত পৰিধি 

তাতে আলোড়ন হয়  নিলয়ৰ অৰোধি ,

 দুবাহুৰে সানিলো  সাগৰৰ  বালি ৷

তুমি জীৱন ,তুমি প্ৰলয় 

হৃদয় কম্পন  আকাশৰ  দৰে বিশাল মন ৷  

মোৰো আছে দুটি নয়নত 

তোমাৰ সম পানী  ,

হৃদয়ৰ আলোড়নত  নিগৰে 

টোপ -টোপ কৰি ৷ 

প্ৰভাতীৰ পলত  তোমাৰ হৃদয়ত

অংকন কৰা অৰ্ধৰক্ত বেলি ,

মোৰ নীলা দুচকুত জাগে  তোমাৰ 

প্ৰতিচ্ছবি ৷

উৰি উৰি যায় ইপাৰৰ পখী সখীহঁত  সাগৰৰ সিপাৰলৈ  

 যৌৱনৰ বিয়লিত তোমাৰ সতে কথা পাতো   চঞ্চল 

মনৰ দাপোনত তোমাক সাৱটিম

পৃথিৱীৰ হেঙুল তুমি  ৷