বিষাদগ্ৰস্ত প্ৰেম-ছাইফুদ্দিন আহমেদ

তুমি !

তুমি কোননো ?

মোৰ হৃদয়ৰ ৰম্যভূমিত

ৰাজত্ব কৰিবলৈ আহিছা ক’ৰ পৰা !

তোমাৰ আগতে শত

সহস্ৰাধিক

আহিল আৰু গ’ল ৷

কিন্তু কোনেোৱেই

প্ৰভুত্ব খটোৱাব পৰা নাই

মোৰ সপোনৰ নীলিম আকাশখনিত 

এয়া প্ৰথম

ভয় লাগিছে

কাৰোবাৰ প্ৰেমত পৰি !

যেন মই ভিতৰি ভিতৰি 

দুৰ্বল হৈ পৰিছোঁ ৷

চাৰিওপিনে

যেন মোৰ অন্ধকাৰ !

 বুকুখন দুৰুদুৰুকৈ কঁপি উঠিছে ৷

অবিস্মৰণীয়

পুৰ্ণিমাৰ সেই ৰাতিৰ

তোমাৰ বিপুল সমাদৰ কথা স্মৰণ কৰি ৷

তুমি আৰু মই একে

চোলাৰ ভিতৰত !

উঃফ কি ৰসাল সুমধুৰ ঘ্ৰাণ

তোমাৰ দেহাৰ !

যেন আমাৰ দুয়োৰে

হৃদপিণ্ড ঘড়ীটোৰ

চেকেণ্ডৰ কাটাটোতকৈ দ্বিগুণ গতিত

উঃফ কি যে মধুৰ এটি ক্ষণ !

তোমাৰ মোৰ তিৰবিৰাই থকা

যৌৱনৰ সোঁতত যেন আজি

পৃথিৱীত নতুন প্ৰাণৰ কুঁহিপাত ৷

সেয়ে আজি 

আজি মই বিষাদগ্ৰস্ত !

বিষাদগ্ৰস্ত প্ৰেমিক ৷

তোমাৰ শিৰত সেন্দূৰ লগাই

সকলো দা দায়িত্ব লোৱা

বিষাদগ্ৰস্ত প্ৰেমিক তোমাৰ ৷

লৈছোঁ শপত সংসাৰ সমুদ্ৰৰ পাৰত ৷

আমি দুয়োজনে !

জীৱনে মৰণে দিঠকে সপোনে

আজন্ম প্ৰেমিক হৈ থকাৰ কাৰণে ৷

✍️ছাইফুদ্দিন আহমেদ

আইনৰ ছাত্ৰ 

আলোচনী সম্পাদক, মংগলদৈ আইন মহাবিদ্যালয় ও সদৌ অসম আইন ছাত্ৰ সংন্থা দৰং জিলা সমিতি