তোমাক হেৰুওৱাৰ পাছত-গোপাল কৃষ্ণ বাঢ়ৈ

নাজানো সময়বোৰ আকৌ কেতিয়া মোৰ হ’ব…

মই আকৌ তোমাৰ ভাল লগা হৈ পৰিম৷

মোৰ কবিতাবোৰ তোমাৰ প্ৰিয় হৈ পৰিব৷

আমি আকৌ কেতিয়া লগ হ’ম,

কোনোবা এটা

 কাহিলি পুৱা৷

একেলগে খোজ কাঢ়িম দুয়ো সোণাৰু ফুলা বাটত৷

শেষ নোহোৱাকৈ কথা পাতিম

ৰাজমাই পাৰত…

একেলগে উদ্‌যাপন কৰিম দেওবৰীয়া সন্ধিয়াবোৰ

তোমালোকৰ ড্ৰয়িংৰুমত৷

তোমাৰ হাতৰ পৰা 

চাহকাপ লৈ অজানিতে তোমাৰ আঙুলিত স্পৰ্শ কৰিম…

খঙ আৰু অভিমানৰ চাৱনিৰে তুমি মোক চাবা৷

আকৌ কেতিয়া বাৰে বাৰে শপত খাবা তুমি

মোক এৰি থৈ নোযোৱা বুলি৷

আকৌ কেতিয়া তুমি মোক অভিমান কৰিবলৈ ল’বা,

খং কৰিবলৈ ল’বা,

গালি পাৰিবলৈ ল’বা৷

মোৰ বাবে ৰৈ থাকিবা জিষ্টৰ সন্মুখত,

অথবা লাহদৈগড় তিনিআলিত৷

উচৰ্গা কৰিবলৈ ল’বা মোৰ নামত তোমাৰ উজাগৰী ৰাতিবোৰ? 

✍️গোপাল কৃষ্ণ বাঢ়ৈ