অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি

গাড়ীখনৰ পিছৰ চিতটোত বহি যোৱা তগৰে সেই সময়খিনি অসহনীয় নিসংগতাৰ অনুভৱ কৰিলে।গাড়ী চলাই যোৱা ৰমাকান্তলৈ তাই ভয়ে -ভয়ে চালে।এজন ৩০-৩৫বছৰীয়া সুঠাম পুৰুষ।বেচ

তোমাৰ হৃদয়ৰ মাজত থাকিব  বিচাৰিছিলোঁ ,,,,,,,,,,। আকাশৰ কোনো এক প্ৰান্তত জিলিকি উঠা এফাঁলি আচহুৱা জোনৰ দৰে। তোমাৰ বুকুৰ উত্তাল জলপ্ৰপাতত মই স্নান কৰিব বিচাৰি

বিশাল হৃদয়ৰ নীৰস মৰুভূমিত বিক্ষিপ্ত বিৱশ মনে, গভীৰ ধাৰণাত বিভোৰ হওঁতেই  বিহ্বলতাই আমনি কৰে।। বিবক্ষা থকাৰ স্বত্বেও আজি বিবেকহীন বিব্রত মনে, বিভ্ৰান্তিৰ জাল

কৃষকৰ ধাননিৰ পথাৰখনি  আজি হ'ল সোণালী সোণগুটি ধানেৰে ভৰি,  শীতো আহিল শৰৎ ৰাণীক লৈ শাওণৰ সপোন আজি হ'ল সোণালী। কাঁচিয়লি কুঁৱলি , সোণালী ধাননি পৰাণ জুৰ

কুঁৱলী , তুমি কিয় মোক ,  বাৰে বাৰে আৱৰি ধৰা। কুঁৱলী , তুমি মোৰ শিৰে শিৰে বৈ যোৱা এসাগৰ ৰক্ত জোঁৱাৰ। তোমাৰ পৰশতেই লুকাই যায় সোণালী পথাৰ । কুঁৱলী, তুমি যে

এই ধৰাধামত বসবাস কৰা আমিবোৰৰ চিন্তাধাৰা সকলোৰে বেলেগ বেলেগ । ক'ৰবাত কাৎচিত দুই এজনৰ মিল থাকিব পাৰে । সমাজত এনে কিছুমান মানুহে আপোনাৰ উন্নতি দেখি,

তুমি নজনাকৈ উছৱৰ ৰং, হাঁহি আৰু আনন্দত ডুব গৈ আছিলোঁ মই পাহৰি পেলাইছিলোঁ বছৰে বছৰে বাঢ়ি অহা এটি সত্য উপলদ্ধি ; আচলতে  ওপজা দিনৰ পৰাই  আমাৰ জীৱন নেওতাখনিৰ গ

লুৰিণজ্যোতি মাথোঁ এটি নাম নহয়, নহয় ক্ষন্তেকীয়া জিলিকণি, লুৰিণজ্যোতি অসমীয়াৰ প্ৰাণ, জাতীয় সত্বাৰ স্বাভিমান। আপোচহীন যাৰ চৰিত্ৰ, অসম প্ৰেম যাৰ লক্ষ্য, অস

এটি পাহৰিব নোৱাৰা স্মৃতি....  চিলেটত লিখা সোনালী দিনবোৰ  বাৰে বাৰে লিখিছিলোঁ  অ আ ক খ......।        আজিও মনত পৰে        দেউতাই বিচনীৰে বিচি        ম'হ

জীৱনৰ আলিদোমোজাত  ভাগৰি পৰোঁ পোৱা নোপোৱাৰ হিচাপ কৰি। কি পালোঁ কি হেৰুৱালো  যোগ-বিয়োগ পূৰণ-হৰণ কৰোঁতেই কোনোবা খিনিত ভুল হয়  জীৱনৰ অংক। জীৱন হৈ ৰয় এক উত্তৰ বিহীন প

সাৱধান হোৱা হে        অসমীয়া জাতি, সুবিধাবাদী ৰ দলে আহি      নহ'লে লগাব নাকি।। শিল্পী আমি সৰল প্ৰাণৰ      অমিত বাহুবল আছে, মিছা কৌশলৰ নহওঁ চিকাৰ     জাত

(১)  "কায়ৰে পিছফালৰ পৰা আক্ৰমণ কৰে।" চাকৰি -বাকৰি নেপালে আগন্তুক খিনি ধূলিসাৎ হ'ব। মা-দেউতাক কি লাগে নো? ল'ৰা-ছোৱালীয়ে ভাল কাম কৰ

1) ভাৰতৰ কোনগৰাকী নেতাক কানাডাৰ ৰক্ষা মন্ত্ৰী হিচাপে নিযুক্তি দিয়া হয় ? উ- অনিতা আনন্দ  ২) ৰাজ্যসভাৰ নতুন মহাসচিব জন কোন? উ- পি চি মুদী  ৩) "Law In

২৯ নৱেম্বৰ (ইংৰাজী: 29 November) দিনটো গ্ৰেগৰিয়ান বৰ্ষপঞ্জী অনুসাৰে বছৰৰ ৩৩৩ তম (অধিবৰ্ষত ৩৩৪ তম) দিন। বছৰটো শেষ হ’বলৈ এই দিনৰ পৰা মুঠ ৩২টা দিন বাকী

জীৱ শ্ৰেষ্ঠ মানুহে বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তিবিদ্যাৰ অভাৱনীয় বিকাশ ঘটাই সভ্যতাৰ চূড়ান্ত পৰ্য্যায়ত উৰ্ত্তীণ হোৱাৰ সময়তে কৰ'ণা  ভাইৰাছ বা covid-19 য়ে

আঘোণ মাহ অসমীয়া বৰ্ষপঞ্জীৰ অষ্টম মাহ। এই মাহৰ আন এটি নাম হৈছে-মাৰ্গশীৰ্ষ।এই সময়ত খেতি পথাৰবোৰ পকা ধানেৰে শোভিত হৈ পৰে। অসমীয়া পৰম্পৰা অনুসৰি এই আঘো

মোৰ আই মৰম আকুলতাৰ লগৰী, সুখ-দুখৰ সমভাগী। ক'ত গুছি গ'লা গৈ অ' অজান পুৰিলৈ; শোকে খুন্দিয়াই মোৰ বুকু দুবাহুৰ হৃদয়ৰ, আশাৰ সপোন বোৰ যেন; মৰহি যোৱা ফুল

এই যে পৃথিৱীখনি  সৌন্দৰ্যৰ লীলাভূমি যেনি চাওঁ তেনি  লাগে চকুত  চমক্, গাঁও-ভূঁই , ঘৰ-বাৰী    দেখো শাৰী শাৰী তাৰ মাজত থাকে  আকৌ তামোল বাৰী শুভা যায় বাঢ়ি। নদ-নদী

অৰণ্যখনক আপোন কৰি লোৱাৰ ইচ্ছা এটাই এদিন দিগদাৰি দিয়াতো সঁচা, সিদিনা আমাক অৰণ্যৰ  পথ চিনাকি কৰি দিয়া মানুহৰ অভাৱ নাছিল, মহানগৰীৰ দালানত বিদেশী মদিৰাত চুমুক দি

তুমি নজনাকৈ উছৱৰ ৰং, হাঁহি আৰু আনন্দত ডুব গৈ আছিলোঁ মই, পাহৰি পেলাইছিলোঁ বছৰে বছৰে বাঢ়ি অহা এটি সত্য উপলব্ধি; আচলতে  ওপজা দিনৰ পৰাই  আমাৰ জীৱন নেওতাখনিৰ গ

গগন কাকতিয়ে আজি কালি বেপেৰুৱা ভাৱে আওঁৰাবলৈ লোৱা কোনোবা অচিনাকি বাক্য এশাৰীয়ে কাকতিয়নীক মহা চিন্তাত পেলাইছে। গালি নে প্ৰশংসা, অবাইচ মাত নে ঈশ্বৰৰ ন

নুশুনো আৰু অকণো হিয়াৰ গজপত , কাহানিও নাসাচোঁ তোমাক মোৰ হিয়াৰ গোপন কোণত । নোৱাৰো দাঙিবলে তোমাৰ আপুচ মনৰ ভালপোৱাক , অপ্ৰাণ চেষ্টা কৰিছো ৰোধিবলৈ অশ্ৰুৰ কল্লোলক

কবি নাছিলোঁ মই কবিতাক নাপাইছিলোঁ ভাল, কবি হ’লো মই  কবিতাই মাৰিলে প্ৰেমৰ বাণ।। কবিৰ দৰে নাছিল অনুভৱী মন নাছিল কোনো অভিজ্ঞতা, কবিতাই শিকালে হোৱা সাহসী লিখা কবি

ন -কইনাৰ দৰে আঘোণ এতিয়া লাজকুৰীয়া ন -সাজ পিন্ধি নিয়ৰ সিক্ত পথাৰ হ'বলৈ ওলাইছে ককাইদেউৰ লখিমী বোৱাৰী আঘোণৰো নিজস্ব ৰং আছে আছে কাৰোবাক সুখী কৰাৰ প্ৰবল ইচ্ছ

শিল্পী  ৰুদ্ৰ বৰুৱা ৰ জন্ম হৈছিল ১৯২৬ চনৰ আজিৰ দিনটোতে। ১৯২১ চনৰ আজিৰ দিনটোতেই  ভাৰ্গিজ কুৰিয়েন ৰ জন্ম হয়। এখেত এগৰাকী অভিযন্তা আৰু সামাজিক সংগঠক। এখেতক

লোভ ৰিপু মানুহৰ সহজাত। লোভ লালসাই মানুহক কিমান তললৈ নিব পাৰে । মানুহ পশুলৈ ৰূপান্তৰ হব পাৰে । জোৰ জবৰদস্তি , চল চাতুৰি , কাটি মাৰি হ'লেও আমাক কেৱল

নমস্কাৰ মই কেইদিনমান আগতে অধ্যয়ন কৰা এখন গ্ৰন্থৰ ওপৰত চমু আলোকপাত কৰিবলৈ আগবাঢ়িছোঁ।যিখন গ্ৰন্থ এখন ধৰ্মমূলক গ্ৰন্থ।। দৰ্শনৰো ইতিহাস আছে।ইতিহাসৰো দৰ্

মই, কেঁচা বাঁহ নহয়  মোক তোমাৰ ইচ্ছা অনুসৰি  একা-বেঁকা কৰিব নোৱাৰিবা  ওপৰৰ পদবীত আছা বুলিয়েই তুমি মোৰ ৰাজহাড় নাই বুলি নাভাবিবা  তোমাৰ এতিয়াও বয়স আছে কেৰি

তেওঁৰ সৰুৰে পৰা সপোন আছিল দেশ চলাবলৈ      অসম খনক দেশৰ ভিতৰতে জাকত জিলিকাবলৈ।     তেওঁৰ আশা আছিল অসমীয়াক আগুৱাই নিবলৈ       অ- মানেই অসমীয়াৰ চিনাকি দিবলৈ

🔰পৰিচালনা অভিধাটো প্ৰথম ক'ত ব্যৱহাৰ হৈছিল? ➖১৯৮৯ চনত আফ্ৰিকাৰ চাহাৰা অঞ্চলৰ ওপৰত দাঙি ধৰা বিশ্ব বেংকৰ এখন প্ৰতিবেদনত। 🔰ইংৰাজী Governance শব্দটো ক&

প্ৰশ্ন ঃ অসমৰ প্ৰথম ৰাজ্যপাল কোন আছিল? উত্তৰ ঃ বিষ্ণুৰাম মেধি। প্ৰশ্ন ঃ অসমীয়া ভাষাৰ প্ৰথম নাটকখনৰ নাম কি আছিল ? উত্তৰ ঃ চিহ্নযাত্ৰা। প্ৰশ্ন ঃ অসমৰ প্ৰথম

🔳আজি  লাচিত দিৱস ।  লাচিত বৰফুকন ৰ বীৰত্ব আৰু শৰাইঘাটৰ যুদ্ধত অসমীয়া সেনাৰ বিজয়ৰ স্মৃতিত আজিৰ দিনটো অসমত লাচিত দিৱস হিচাপে পালন কৰা হয়। 🔳১৯৭৬ চনৰ আজিৰ

সৰগৰ বেলকনিৰ পৰা  তুমি আছিলা চাই  মোলৈ ৰৈ , মই টোপনি যোৱা লৈ ৷ তুমি সৰগৰ  অপেশ্বৰী, নামি আহা নিয়ৰৰে , জখলা দি ৷ হিয়াৰ পদুলিতে  নানা ফুলে  পাহি মেলিছে, তাতে তোমাৰ  স

সমস্যা সৃষ্টিৰ ঘাই শিপাডাল আমাৰ অভিজ্ঞতাই  হস্তক্ষেপ কৰি পৰিবেশটোত  অৰ্থপূৰ্ণ ভাবে সমল যোগাই যদি উদ্দেশ্যত উপনীত হʼবলৈ প্ৰেৰণা দিয়ে, তেতিয়াই আমি পৰিস্

তগৰে চকুৰে ধোঁৱা ধোঁৱা দেখিলেও অস্পষ্টকৈ দেখা পোৱা পুলিচ জন দেখি উশাহহীন হোৱাৰ উপক্ৰম হ'ল।ক'ৰবাৰ পৰা বুঢ়ী আই দুজনী আহি তগৰক ধৰি ধৰি ৰুমলৈ লৈ গ

সোণালী পথাৰত নীলা-নীলা আকাশ সুৰুজৰ কোমল পৰশত জিলিকি উঠে, সেউজীয়া সপোন। হালধীয়া আবেগে লৈ, আহিছে সোণালী আঘোন। মোৰ চকুৰ মণিত মাথোঁ তাৰেই ছবি। আঘোণ পুৱাৰ নিয়ৰতে গ

( এজন বিখ্যাত ৰাষ্ট্ৰ নিৰ্মাতাৰ এক উদ্বুদ্ধ কাহিনী )  মনৰ দুৰ্বাৰ ইচ্ছাক দমন কৰিব নোৱাৰি কালি নিশা দুপৰলৈ ২০০৯ চনতে আমেৰিকাৰ একাডেমী পুৰস্কাৰেৰে পুৰস্ক

কবিতাৰ ভাষা বোৰ ও  হয় যাযাবৰী, যেতিয়া লিখিব বহো উৰি যায় পাখি মেলি। সাহিত্যৰ সাগৰ খনো বৰ গভীৰ, তাৰেই মাজত মই মাথোঁ ক্ষুদ্ৰ নাবিক ।। জীৱনৰ উপন্যাস খন ও এৰাসুত

এডৰা পথাৰত এটা সপোন সৰিছিল আশাবোৰ সিঁচিবলে সোণোৱালী সপোনৰ লুণীয়া টোপালবোৰত প্ৰাণ পাই উঠিছিল আশাবোৰ।  কাতিমহীয়া চোতালত এটা সপোন সৰিছিল  আশাবোৰ মেটমাৰি থাকিব